اگه دوست داشتی ....
منو ببخش به خاطر هرچه گلای رازقیست
منو ببخش به خاطر حرمت هرچی عاشقیست
منو ببخش اگه به عشقت خیانت کردم
منو ببخش اگه از سر تفنن به تو عادت کردم
تو خیلی بزرگ بودی منو میبخشیدی و من بازم تکرار میکردم.میبخشیدیو من بازم نگاهتو فراموش میکردم.ببخشید اما من لایق اون عشق پاک نبودم.اگرچه من جای دستای تو دستای دیگه ای رو نگرفتم اما میدونم که با رفتارم با بچه بازیام بدجوری آزارت دادم. تو توقع داشتی که من ... و من گناهمو سه بار تکرار کردم؛سه بار کاری کردم که تو هیچ وقت از من توقع نداشتی.منو ببخش اگه نمیدیدم وچشمامو میبستم. نگو تو اینارو از کجا فهمیدی نگو اینجور نبوده،نمیخوام منو باز دوباره ببخشی نبخش دیگه منو نبخش که خیلی دیر زبون اون نگاه پاک رو یاد گرفتم.دیر فهمیدم که با نگات داری به من میگی دوستم داری. دیگه منو نبخش تو همه کار کردی که به من رسم درست زندگی رو یاد بدی و من نمیدیدمو بی تفاوت میگذشتم. میدونم آخه خیلی بچه بودم وقتی یادم میفته چقدر در مقابل بزرگی تو بچگی کردم راضی میشم که منو نبخشی.درسته که تا حالا زبونت عشقو تکرار نکرده اما من زبون نگاتو یاد گرفتم شاید اینا تعبیرات منه اما من به دوست داشتن یا نداشتن تو کاری ندارم من دوست داشتم، حتی اگه یه طرفه بود من حق نداشتم که اینجوری رفتار کنم منی که همش دم از عشق واقعی میزنم . اگه یه روز خواستی یکی بدون عزاب وجدان بخوابه بهم بگو که واقعا منو بخشیدی
منو ببخش چون بی وفای کردم
منو ببخش آخه قصد جدای کردم
منو ببخش تا گذشته هام دور بشن
منو ببخش تا فرداهام جور بشن
منو ببخش اگه تو سینت قلب داری
منو ببخش اگه یکم دوستم داری
منو ببخش به خاطر شمعدونی های مهربون
منو ببخش به خاطر خود خدای مهربون
خوب بود